Diegene die heeft bedacht dat oude woonhuizen in de Medina het wel eens goed zouden kunnen doen als Bead&Breakfast verdient de Nobelprijs. Het heeft de Medina gered van verval en het heeft de toerist gelukkig gemaakt. Inmiddels lijkt ieder huis omgebouwd te zijn. Als je vanaf de daken neerkijkt in de binnenplaatsen zie je overal om je heen schijnbaar oude gebouwen in een nieuw jasje. Ik heb eens een kijkje genomen in zo’n Dar die verbouwd werd. Alleen de voordeur leek gespaard. Binnenin was het gebouw volledig gesloopt en was opnieuw opgetrokken uit betonblokken. Gelukkig is het handwerk in de Soek van hoge kwaliteit en worden overal nieuw gemaakte traditionele deuren en decoraties gebruikt. Anders zou het ‘nieuwe oude’ wel heel snel weer uit de mode raken. Waar blijven al die gezinnen die uit hun woningen moeten wijken voor deze trend? Voorlopig lijkt het buurtleven nog niet ondermijnd door de opkoop van percelen met potentie. In de nauwe straatjes lijkt het leven van alle dag voortgang te vinden zoals dat al eeuwen heeft gedaan, met kleinschalige bedrijvigheid en aandacht voor de kleintjes. Op de tekeing staat de minaret van de Koutoubia die stadsbeeldbepalend is voor Marrakesh. Verder zijn vooral alle schotels opvallend. (4a)