Bertje, Karin en Lidie
Ik heb kind noch kraai. Ergo: ik heb vrienden. Op deze tekening uit 1974 ben ik nieuw in Amsterdam en nog zoekend naar vrienden. Ik logeer bij Karin een vriendin van de academiejaren die op Oudezijds Achterburgwal 85 woont. Zij heeft twee vriendinnen op bezoek: Bertje en Lidie. Centraal in de oude en nieuwe vriendschappen staat de telefoon.
1974 Oudezijds Achterburgwal 85 bij vrienden / with friends
I have no ties to family or community. Instead I have friends. On this sketch from 1974 I’m still new to Amsterdam and in search of friends. I’m staying with Karin a friends from my days at the Art College. She lives on Oudezijds Achterburgwal 85. Two of her friends are visiting: Bertje and Lidie. Central to friendships new and established is the telephone.
De vrouwen die ik in 1974 op de Oudezijds Achterburgwal ontmoette vormen nog steeds mijn basis in Amsterdam. In de loop van de jaren zijn zij en hun leefomgeving op diverse tekeningen vereeuwigd. Eind tachtiger en begin negentiger jaren toen Apple Mac en Quark Express in ons leven verscheen, hebben we verschillende projecten samen gedaan. De tekening is van een redactievergadering van ‘De Oester’ en dan was er ook nog ‘Het Schandaal’.
1989 Van links naar rechts/From left to right: Lidie, Karin, ik en Bertje
The women whom I met in 1974 in the house of my schoolfriend Karin became my base in Amsterdam. Over the years they and their habitat have appeared in several sketches. When the Apple Mac and Quark Express came into our lives at the end of the Eighties and the beginning of the Nineties, we did a few projects together. On this sketch we have an editorial meeting for ‘De Oester’ (The Oyster). We would also do ‘Het Schandaal’ (The Scandal).
Bertje
1980 Egelantiersstraat 113 Bertje werkend aan haar afstudeerscriptie Klassieke Talen/ Bertje writing her thesis Latin and Greek
Bertje was voor een aantal jaren ‘de liefde van mijn leven’. Voor haar verbrak ik mijn contract in Ahwaz, Iran en trok bij haar in in de Egelantiersstraat. Begin tachtiger jaren kocht ze een ‘oude’ BMW motor waarop we vele tochten hebben gemaakt. Nadat de relatie tot een einde kwam, bleven we vrienden. Er was ook nog zoveel te doen.
Bertje was the ‘love of my life’ for a number of years. For her I gave up my job in Ahwaz, Iran and moved in with her in the Egelantiersstraat 113. In the beginning of the Eighties she bought a BMW motorcycle. It took us on many trips. After we broke up we stayed friends. There were still so many things to do.
2013 Bertje in Marokko/Morocco Ferkla Oases
2015 Bertje in Egypte met de Wabab/ in Egypt with the Wabab
Na haar studies Klassieke Talen en Egyptologie begon ze een eigen reisorganisatie Het Vliegende Nijlpaard. Haar expertise gebied is het Arabisch sprekende Midden Oosten en Marokko.
After her studies Latin and Greek and Egyptology Bertje started her own travel organization: The Flying Hippo. Her area of expertise is the Arab speaking Middle East and Morocco.
2019 Bertje werkt haar website bij/ Bertje updates her website
Kaatje
2019 Karin thuis/at home
2001 op weg met de lievelings Saab/ on the road in the favorite Saab
2001 Krakov Karin schrijvend/writing
Er werden veel brieven geschreven. Many letters were written +/- 1990
Karin en ik ontmoetten elkaar tijdens het toelatingsexamen voor de academie in Arnhem in 1965. In 1972 vertrok ze naar Amsterdam waar ze naam maakte als ontwerper van pleinen en andere publieke ruimten (o.a. het Homomonument). Een paar uiterlijkheden die haar kenmerken en onlosmakelijk met haar verbonden zijn: de auto (vroeger een Saab), haar kloeke stijl van kleden en haar atelier-woning in Pakhuis De Appel op de Brouwersgracht.
Karin and I met during the admission exams for the Art College in Arnhem in 1965. In 1972 she moved to Amsterdam where she became quite famous as a designer of public spaces (a.o. the Homo Monument). There are a few characteristic aspects inextricably connected to her person: the car (a Saab in the old days), a robust style in clothing and her working and living space in an old warehouse on the Brouwersgracht.
1985 Karin thuis in de vlinderstoel/at home in the butterfly chair
2015 Uitzicht van Chez Karin: woonboten in de Brouwersgracht/ View from Karin’s apartment: house barges in the Brouwersgracht
Fotograferen is de grote passie van Karin: met het fototoestel op het dashboard. Zo lang ik haar ken houdt ze een dagboek bij en sinds ze in 1987 een Apple Mac aanschafte, maakt ze tijdschriftjes. Ze is een consciëntieus lezer van boeken en kranten. Voor mijn 60ste verjaardag kreeg ik een door haar samengesteld boekje met foto’s en aanhalingen uit boeken en kranten onder de titel: ‘Alles wat ik mooi vind, vind ik zo mooi’ (een dichtregel van Johnnie van Doorn)
Photography is Karin’s major passion. She always keeps her camera on the dash board of the car. As long as I know her she keeps a diary and since she bought an Apple Mac in 1987 she makes Zines. For my Sixtieth birthday she gave me a home made book of photos and selected quotes from books and newspapers called: Everything that I think of as beautiful, is very beautiful (a quote from a poem by Johnnie van Doorn)
2016 Uitzicht van Chez Karin: haar kleine Mercedes/ View from Karin’s apartment: her tiny Mercedes
Lidie
Na een opleiding aan de school voor de journalistiek deed Lidie de liefdesvragen column in een groot damesblad toen radicale feministen onder de naam ‘Dolle Mina’s’ de redactie binnenvielen. Daarna was het snel bekeken en werd ze actief in ondermeer ‘Het Vrouwenhuis’, feministische boekhandel Xantippe en Vrouwencafé Saarein. In het beroemde en beruchte pand Egelantiersstraat 113 was Lidie de spil waarom alles draaide. In oktober 1985 werd het pand ontruimd en verhuisden Bertje, Lidie en ik naar de 1ste Passeerdersdwarsstraat waar we ieder een eigen nieuwbouw flat kregen.
1987 Lidie 40 jaar met katten Neusje, Zowie en Columbus en zichzelf als klein meisje/ Lidie 40th birthday with cats Neusje, Zowie and Columbus plus her younger self
After a study at the School for Journalism got Lidie a job as heartache columnist at one of the big women’s mags. A raid on the offices of the magazine by radical feminists the ‘Dolle Mina’s’ changed her life forever. Lidie joined the radical feminists herself and participated in the running of the Women’s Place, feminist bookshop Xantippe and women’s café Saarein. She lived from 1974 in the famous and infamous ‘Sweet Briar House’ where she was at the center of all the goings-on. In 1985 the Sweet Briar was demolished and Bertje, Lidie and I moved to the 1ste Passeerdersdwarstraat where we each got our own flat.
1988 Lidie achter de bar van Vrouwencafé Saarein/ Lidie as barkeeper at the women’s bar Saarein
1985 Lidi Kleijn voor Saarein
2015 Lidie Het sproeien van de stoepgroente in onze straat/watering the curb greens in our street
Op haar nieuwe adres veranderde het leven van Lidie. De radicaal feministische ‘Sex, Drugs en Rock’nRoll’ van de Egelantiersstraat maakte plaats voor Gaming en bemoeienis met de straat. Maar één ding veranderde niet: katten. Ze begon zelfs samen met Annie Wright een Blog/Facebookpagina de SnogMog. Daarop staat iedere dag een afbeelding van een poes van ergens ter wereld maar vooral De Jordaan.
Once settled in her new quarters Lidie’s life changed. The radical feminist ‘Sex Drugs and Rock’nRoll was taken over by Gaming and involvement with the goings on in her street. But one thing never changed: cats. Together with Annie Wright she started a daily post on Blog/Facebook page called SnogMog with moggies from all over the world but mainly from ‘De Jordaan’.