De reis is bijna ten einde. Nog een paar dagen te gaan en we zitten alweer op het vliegtuig terug naar Nederland. Voor een laatste maal ga ik naar mijn lievelings koffiehuis Beit Jabri. Ondanks de aanhoudende onlusten nu merkbaar door een grotere aanwezigheid van gemotoriseerde agenten en het zo nu en dan aanhouden van onze bus is het in de Soek alsof er niets aan de hand is. De kooplieden spelen zoals gewoonlijk hun spelletje Trik Trak alsof hun leven er van af hangt. Een jonge kelner verzaakt zijn taak om klanten te bedienen en kijkt mee. Zo nu en dan kan hij zich niet bedwingen en strekt zijn hand ongeduldig naar een steen uit. Het lijkt de spelers niet te deren. Zij zijn slechts in elkaar geïnteresseerd. Vier maanden later als ik de tekening klaar maak om op de Blog te zetten lijkt mij dit partijtje Trik Trak wel een metafoor voor de strijd tussen het regiem en de oppositie. De zetten van de spelers volgen een bepaald patroon. Ieder heeft zijn kansen en maakt zijn keuzes. En de opgewonden kelner is als de EU of voor mijn part Saoedie Arabië. Hij heeft een geheel eigen agenda, gunt de partijen nauwelijks tijd en popelt om de stukken op het veld naar zijn eigen hand te zetten.