Zo goed als vrouwen en Joden het hadden onder de Almoraviden zo slecht kregen ze het onder de Almohaden. De Almohaden zetten echter wel de steun aan filosofie en bouwkunst voort. Hun bouwstijl was vooral sober zoals de iconische minaret van de Koutoubia moskee, de poorten van Fez en de muren van Marrakesh. Net als de Almoraviden kwamen zij voort uit een herinterpretatie van de Islam. Dit keer was de 11de eeuwse Ibn Toemart de grote inspirator. Na een studie in Cordoba en Bagdad kwam de jonge Ibn Toemart in Marrakesh fulmineren tegen de zedeloosheid van de elite en de vrijheid van de vrouwen. Hij werd uit de stad verjaagd en vestigde zich in Tinmel in het hart van zijn stamgebied in de Hoge Atlas. Hij riep zichzelf uit tot Mahdi ‘wijzer van het juiste pad’: een soort Messias in de Sjiitische traditie. Van zijn hand zou een Koran in het Berber verschenen zijn waar echter nooit sporen van zijn teruggevonden. Hij maakte de onplaatsbaarheid en onstoffelijkheid van God tot centraal dogma. Daaraan ontleende de ‘beweging’ z’n naam: Al Moewahhidoen verbasterd tot Almohaden. Hun rijk beheerste behalve gebieden in Spanje de hele Maghreb. Na een periode van grote bloei viel het rijk in de 13de eeuw uiteen en werd het een makkelijke prooi voor opkomende machten. Onder de Almohaden kwam het Soefisme tot grote bloei. Onderschrift De moskee van Tinmel in de vallei van de Oued N’Fiss is door Ibn Toemart gesticht. Het wordt in goede staat onderhouden, maar heeft zijn status als moskee verloren schijnbaar vanwege het Sjiïtische karakter van de stichter. Daardoor mogen ‘ongelovigen’ het nu wel bezoeken. (14 Marokko ZW)